Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Κάλαντα και χοροί στους υπονομευτές και τους αρνητές.....


Θ. Μαλκίδης

Κάλαντα και χοροί στους υπονομευτές και τους αρνητές.....

Τα κάλαντα είναι μία πολύ ευχάριστη στιγμή της ζωής των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος ότι είναι ταυτόχρονα και σπουδαία αφού μέσω της παράδοσης αυτής, λες τόσα πολλά με τόσα λίγα λόγια. Επιπλέον ο χορός είναι μία ανώτερη έκφραση του ανθρώπου. Θα ήταν χρήσιμο να γίνει ανάγνωση των όσων  γράφει ο Πλάτωνας για  το  χορό και τη σημασία του  για την ανθρώπινη κοινωνία. Ωστόσο και τα κάλαντα και ο χορός δεν πρέπει να αποτελούν μέσο για εξυπηρετήσεις, υλοποίηση συμφερόντων και  πράξεις που δεν αρμόζουν στην ανθρώπινη ύπαρξη. 
  
Πριν λίγες ημέρες μιλώντας στην κεντρική πλατεία της Καβάλας, στην εκδήλωση που οργάνωσαν τα ποντιακά σωματεία του ομώνυμου νομού, με αφορμή τις δηλώσεις Φίλη, ανέφερα το γεγονός πως όταν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Κώστας Καραμανλής κατέθεσαν στεφάνια στον Κεμάλ, μετά από λίγο οι Πόντιοι τους είπαν τα κάλαντα και χόρεψαν μαζί τους! Πολλαπλή ύβρις!

Ανέφερα επίσης πως δεν θα έπρεπε μετά την υπονόμευσης της ιερής και μεγάλης υπόθεσης αναγνώρισης της Γενοκτονίας από τους προαναφερόμενους και τους ανθρώπους τους από όλα τα κόμματα που επιβραβεύουν και υμνούν τον δάσκαλο του Χίτλερ, να υπάρξουν Πόντιοι που θα πούνε τα κάλαντα και στους αρνητές.
Βεβαίως έγινε το αντίθετο. Τους είπαν τα κάλαντα, τα σπουδαία αυτά λόγια από την πατρίδα που μιλούν για το Χριστό μας και τη γέννησή του και χόρεψαν μαζί τους. Ανέχτηκαν δηλαδή, όπως έγινε και με τους υπονομευτές να μετατραπούν σε μέρος του σκηνικού (και ) των αρνητών. Μετά από την απώλεια του σεβασμού προς τους νεκρούς μας, χάθηκε και ο αυτοσεβασμός.
Είναι γεγονός ότι χωρίς γνώση, χωρίς αρχές, χωρίς πυξίδα, χωρίς υψηλές σταθερές, χωρίς ιδανικά και πρότυπα, ο άνθρωπος αδυνατεί να βαδίσει, να τραγουδήσει, να χορέψει, να σκεφτεί και να παράξει.Έτσι με πρόχειρες προσεγγίσεις ευτελίζεται το ζήτημα, καταναλώνεται η υψηλή διεκδίκηση της αναγνώρισης, νομιμοποιούνται οι υπονομευτές και οι αρνητές.

Εύχομαι αυτά να είναι τα τελευταία κάλαντα και χοροί σ΄αυτούς που ήταν απόντες από τους αγώνες μας, σ΄αυτούς που υπονόμευσαν την αναγνώριση, που προσπάθησαν να ακυρώσουν την προσπάθειά μας και εν τέλει αρνήθηκαν το μαζικό έγκλημα εναντίον των προγόνων μας.

Το εύχομαι, όπως εύχομαι και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, με υγεία, δικαιοσύνη, φως, ελευθερία, δημοκρατία, δικαίωση! 



Δείτε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη στην Καβάλα