Θ. Μαλκίδης
Κύπρος και Ελληνισμός τεθνεώτων, αγνοουμένων, φυλακισμένων, ζωντανών και αγέννητων ......
Μαζί με τους συγγενείς των νεκρών αγωνιστών του 1974 ενάντια στην εισβολή του τουρκικού φασιστικού στρατού, των δολοφονημένων και των αγνοουμένων,των ζώντων ακόμη Ελλήνων που πολέμησαν καθώς και των προσφύγων της Κύπρου, όλοι εμείς ζητάμε μία εξήγηση για τον Αττίλα.
Ζητάμε τη δικαίωση για τους ανθρώπους που χάθηκαν, που ξεριζώθηκαν, που τα οστά τους δε βρέθηκαν ποτέ. Απαιτούμε ερμηνεία και βεβαίως την Νέμεσις,μεταξύ των άλλων, για το "η Κύπρος είναι μακριά", όταν για τον Κίμωνα χιλιάδες χρόνια πριν δεν ήταν.
Αναζητούμε τη δικαιοσύνη για το μαύρο καλοκαίρι του 1974, για όλα αυτά που έγιναν και άλλα τόσα που δεν έγιναν. Τόσο από τους φασίστες Τούρκους εισβολείς,όσο και από την Αθήνα και τη Λευκωσία. Απαιτούμε μαζί με τον Τάσο Ισαάκ,τον Σολωμού Σολωμού,τον Θεόφιλο Γεωργιάδη και τόσους άλλους,που ενώ πίστεψαν στη λευτεριά, οι ψυχές τους και εμείς, βλέπουμε την "ηγεσία", πολιτική και πνευματική, να συνομιλεί με τον κατακτητή και να ανεβάζει την "Αντιγόνη".
Να ψάχνουν λύση με τους Τούρκους φασίστες και να βιάζουν το σύμβολο της αντίστασης και της ελευθερίας,την "Αντιγόνη" στην κατεχόμενη Σαλαμίνα.
Δε θα συνεχίσουμε την καταγραφή της ύβρεως, είναι ανώφελο και εξάλλου την έχουν απεικονίσει με ξεχωριστό τρόπο οι δύο σπουδαίοι σύγχρονοι ποιητές της Ελληνικής Κύπρου:ο Μόντης και ο Μηχανικός.
Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ήταν και παραμένει η μόνη λύση!
