Zabarávenye
Húbava kïsméte ímot zhîne umrâti zabarávot
Gorchívasek zhïvóta. Agîna pánne slóntseno
I agîna dóyde ispóslet mrakón
Na móy mi plaká, kólko she da ye ti e bálno.
Faf isók saháte dushîne zagáret i hódet
Na studénïne vríse da zabarávet
’Ala ye matná vadána she pacherné
Akú kápne za täh at kadéna gálet.
I akú pínnot mótno vódo, pómlet pak,
Κákna pamínot pres palânkï sas kîtkï,
Stárï bálnï, zhîne mu spot u vótre.
A na mózhash da na pláchesh agîna zanítse slóntseno,
Za zhîvehne achíte da ti pláchet:
‘Ishtot, alá na mózhot da zabarávet.
Λήθη
Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
Την πίκρα της ζωής. Όντας βυθίσει
Ο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήσει,
Μην τους κλαις, ο καημός όσος και να ’ναι.
Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
Στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση.
Μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει
Α στάξει γι αυτές όθε αγαπάνε.
Κι αν πιουν θολό νερό ξαναθυμούνται
Διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδήλι,
Πόνους παλιούς που μέσα τους κοιμούνται,-
Α δε μπορείς παρά να κλαις το δείλι,
Τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
Θέλουν – μα δε βολεί να λησμονήσουν.
Το ποίημα του Λορέντζου Μαβίλη
που ο αγαπημένος αείμνηστος φίλος και συναγωνιστής Σεμπαϊδήν Καραχότζα είχε μεταφράσει στη μητρική του γλώσσα, τα πομάκικα...
Λίγες ώρες αφότου σε έχει σκεπάσει η πατρώα σου γη, είμαστε όλοι υπερήφανοι που γνωρίσαμε έναν υπέροχο Έλληνα.
Αντίο Σεμπαϊδήν
