Και θα μας πει: "Είσαστε γουρούνια, είσαστε κατ' εικόνα και ομοίωσιν του κτήνους... Μ' όλον τούτο, πλησιάστε!
Και τότε οι φρόνιμοι άνθρωποι, οι λογικοί, θα φωνάξουν:
"Μα, Κύριε! Δέχεσαι κι αυτούς εδώ;".
Και θα τους απαντήσει: "Τους δέχομαι, φρόνιμοι άνθρωποι, τους δέχομαι, λογικοί άνθρωποι, μόνο και μόνο γιατί κανένας απ' αυτούς δεν πίστευε πως είναι άξιος για τη βασιλεία των Ουρανών...".
Και θα μας ανοίξει την αγκαλιά του... και μεις θα πέσουμε στα πόδια του... και θα κλαίμε... και θα τα καταλαβαίνουμε όλα.."πηγή(Ο μονόλογος του Μαρμελάντωφ από το "Εγκλημα και Τιμωρία" του Ντοστογιέφσκι)
