O Kώστας Μόντης, πολύ πριν το δημοψήφισμα του 2004 έγραφε:
ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ;
Ε, λοιπόν, «Όχι» και σ’ αυτό και σ’ εκείνο και σ’ όλα σας.
Σ’ όλα σας.
Ο Μόντης, που ως διανοούμενος δεν ξέχασε ποτέ πού ζούσε, τι ήταν, τι αέρα ανέπνεε. Ο Μόντης, που έγραφε και για τους άλλους Έλληνες, τους άλλους Κύπριους, αυτούς που δεν καταλάβαιναν από εκσυγχρονισμούς και λάιφ στάιλ, μα προτιμούσαν την ελευθερία. Να τι έγραφε:
Χρόνια σκλαβκιές ατέλειωτες
Τον πάτσον τζιαι τον κλώτσον τους.
Εμείς τζειαμαί ελιές τζιαι τερατσιές
Πάνω στον ρότσον τους.
Λίγους μήνες πριν το δημοψήφισμα ρώτησα τον κ. Μόντη τι θα ψήφιζε σ’ ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα και η απάντησή του ήταν καταπέλτης: «Μα εγώ ψήφισα, γιε μου, το ’50», «και όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει», όπως ακριβώς και ο στιχουργός.
Βάσος Φτωχόπουλος,
10 Μαρτίου 2006
Γιαλούσα, Nομός Αμμοχώστου
Ελλάς
