Θ. Μαλκίδης
Και ενώ οι δήθεν θεσμικοί σε Αθήνα και Λευκωσία επαναλαμβάνουν Θλιβερά ότι <<δεν διεκδικούμε τίποτα>>, πριν από λίγο ο Σουλτάνος και οι απεσταλμένοι Πασάδες του ζήτησαν, στις λεγόμενες διερευνητικές επαφές, τα εξής :
1. Τη διαπραγμάτευση της κυριαρχίας επί 152 ελληνικών νησιών!
2. Την αποστρατικοποίηση όλων των νησιών του ανατολικού Αιγαίου!
3.Την μη επέκταση του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων στα προβλεπόμενα μίλια, αλλιώς θα έχει πόλεμο!
4.Την μη ανακήρυξη ΑΟΖ και τη μη εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας!
6. Συνομοσπονδία στην Κύπρο με έλεγχο και στις μη κατεχόμενες περιοχές!
5. Τη δημιουργία, με βάση το νέο Ευρωπαϊκό σύμφωνο μετανάστευσης, κέντρων υποδοχής των παρανόμως εισελθόντων στον Εβρο, στη Λέσβο, στη Χίο, στη Σάμο, τη Λέρο και την Κω, όπου η Ελλάδα δεν θα ασκεί κυριαρχία!
Και όλα αυτά διακόσια χρόνια μετά το 1821 και χωρίς να έχει υπάρξει κάποιος που θα επαναλάβει τα λόγια του Ρήγα <<πως οι Έλληνες δεν συζητούν με αυτόν που κατέχει τον τόπο τους >>!
Οι διερευνητικές επαφές με την Τουρκία είναι «πολιτικές διαβουλεύσεις» για παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, είναι η επισφράγιση της ολέθριας για τα εθνικά συμφέροντα συμφωνίας για την «παραπομπή στο Δικαστήριο της Χάγης».
Ενώ όλοι ξέρουν ότι στις διερευνητικές επαφές τίθενται από τουρκικής πλευράς όλες οι διεκδικήσεις για τα ελληνικά νησιά καθώς και την Θράκη, στα «χαρτιά» συζητούν μόνο για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών που επισήμως η ελληνική πλευρά δέχεται ότι είναι και το μοναδικό θέμα της πολιτικής του <<δε διεκδικούμε τίποτα>>
Αυτό βέβαια στην πράξη είναι ένα ψεύδος, όταν γνωρίζουμε όπως όταν έγινε ο προηγούμενος γύρος των διερευνητικών στην Κωνσταντινούπολη στο παλάτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας (....), ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου , όσο και ο Υπουργός Άμυνας Ακάρα, είχαν μιλήσει για «πολιτικές διαβουλεύσεις».
Η ατζέντα των διαβουλεύσεων αυτών δεν έχει κανέναν περιορισμό κι αυτό επιτρέπει στην Τουρκία να θέσει οποιοδήποτε θέμα, δηλαδή για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, για τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, για τη Θράκη, για αξιώσεις στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο, την υφαλοκρηπίδα, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη κλπ.
Ακόμη και αν δεν υπάρξει κάποιο άμεσο αποτέλεσμα και για λόγους σκοπιμότητας αναφερθεί ότι υπήρξαν «διαφωνίες», το άμεσο όφελος για την Τουρκία είναι ότι εν όψει της νέας συνόδου κορυφής της ΕΕ στις 25 και 26 Μαρτίου, φαίνεται ότι «γίνεται διάλογος» με την Ελλάδα. Κι αυτό σημαίνει ότι ναυαγεί στην πράξη, κάθε ενδεχόμενο για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία.
Χαρακτηριστικό προκλητικότητας με την οποία κινείται η Άγκυρα είναι ότι ακόμη και την παραμονή των διερευνητικών, επέδωσε διπλωματική νότα σε Ελλάδα, Ισραήλ και Ευρωπαϊκή Ένωση αξιώνοντας να της ζητείται άδεια για οποιαδήποτε δραστηριότητα στην περιοχή όπου θεωρεί ότι εκτείνεται η «υφαλοκρηπίδα της» στην Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή στην ελληνική υφαλοκρηπίδα που τη θεωρεί δική της, ενώ επιπλέον διαπραγματεύεται το σύμφωνο για τη μετανάστευση με την ΕΕ, γκριζάροντας και με την υπογραφή των Βρυξελλών, άρα και της Ελλάδας, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τον Έβρο !
Η συνέντευξή μου για τις αποκαλούμενες διερευνητικές επαφές με την Τουρκία: Καμία υποχώρηση, καμία παραχώρηση , κανένας διάλογος με τον εισβολέα και τον κατακτητή !
