Μάτι, 23 Ιουλίου 2018.
Δεν ξεχνώ εκείνη την φρίκη
Όσο ζω θα μένει χαραγμένο στην ψυχή μου αυτό που έζησα όταν βρέθηκα στο Μάτι την επόμενη μέρα... μυρωδιά θανάτου και εικόνα απόλυτης καταστροφής που γεμίζει δάκρυα το πρόσωπό μου κάθε φορά που έρχεται στη σκέψη μου, συναισθήματα που δεν έχω λέξεις για να περιγράψω
Σήμερα οργή, πόνος και θλίψη για τις 102 ψυχές που χάθηκαν άδικα εξαιτίας ανεύθυνων εγκληματιών, φονιάδων που ακόμη και τώρα είναι έξω ελεύθεροι και ατιμώρητοι
Τραυματίες με εγκαύματα που για το υπόλοιπο της ζωής τους θα αγωνίζονται για επούλωση
Άνθρωποι που έχασαν τους αγαπημένους τους και βυθίστηκαν για πάντα στο πένθος
Κόποι μιας ζωής που καταστράφηκαν
Υποσχέσεις και ψέματα
Αλλά και δύναμη και αξιοπρέπεια όσων έμειναν πίσω να αγωνίζονται για επιβίωση
Ποτέ ξανά να μην κλάψει όλη η Ελλάδα από τέτοιο κακό
Ποτέ ξανά...
Σκίτσο Άλκιμος
