Εμμανουήλ Μπικάκης
Σκίτσο εμπνευσμένο από το Οδοιπορικό της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ - Σολωμού.
Η Μνήμη τρέχει ξανά - Ιούλιος 2021
Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού
Στίχοι σκίτσου: Απόσπασμα από το «Ο Καπετὰν Μιχάλης (Ἐλευτερία ἢ Θάνατος)», του Νίκου Καζαντζάκη
«Πάλι οἱ φρόνιμοι, οἱ λιγόπιστοι, δίνουν νηφάλιες, πολὺ λογικὲς συμβουλές· πῶς μπορεῖ, λένε, μιὰ σπίθα φῶς νὰ τὰ βάλει μὲ τόσο παντοδύναμο σκοτάδι; Ὅμως ὁ ἀληθινὸς ἄντρας δὲν ἀπελπίζεται· ξέρει αὐτὸς πὼς στὸν ἄτιμο, ἀλλοπρόσαλλο τοῦτον κόσμο ζοῦν, ἂς εἶναι καὶ σὲ λιγοστὰ στήθια, μερικὲς θεμελιακὲς ἀρχές, θυγατέρες τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ αὐτὸς τὶς ἔπλασε μὲ ῾ιδρώτα, αἶμα καὶ κλάματα, κι εἶναι ἀθάνατες· οἱ περισσότερες γεννήθηκαν στὴν Ἑλλάδα· δυὸ οἱ πιὸ τρανές: ἡ ἐλευτερία κι ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου.
Ὑπάρχει στὸν κόσμο τοῦτον ἕνας μυστικὸς νόμος - ἂν δὲν ὑπῆρχε, ὁ κόσμος θἀ ᾽ταν ἀπὸ χιλιάδες χρόνια χαμένος - σκληρὸς
κι ἀπαραβίαστος: τὸ κακὸ πάντα στὴν άρχὴ θριαμβεύει καὶ πάντα στὸ τέλος νικᾶται. Θαρρεῖς κι εἶναι ἀπαραίτητος ἀγώνας πολὺς κι ἱδρώτας πολὺς γιὰ νὰ ἐξαγοράσει ὁ ἄνθρωπος τὸ δίκιο του - κι ἡ ἐλευτερία εἶναι τὸ πιὸ ἀκριβαγόραστο ἀγαθό· δὲ δίνεται δωρεὰν μήτε ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο μήτε ἀπὸ τὸ Θεό· πηγαίνει ἀπὸ χώρα σὲ χώρα, ὅπου τὴ φωνάξουν, ἀπὸ καρδιὰ σὲ καρδιὰ, ἀνύπνωτη, ἀνυπόταχτη, χωρὶς συμβιβασμό. Τώρα τὴ φώναξαν στὴν Κύπρο, καὶ τὴ βλέπουμε μὲ σίγουρη ὁρμὴ νὰ δρασκελάει τὰ αἱματωμένα κυπριώτικα χώματα.
Τῆς στέλνει μήνυμα ἡ Κρήτη, σκίζει τὸ πέλαγο ἡ φωνή της, περνάει τὰ Δωδεκάνησα καὶ τῆς φωνάζει:
-Βάστα, ἀδερφή· ὅμοια κι ἐγώ σταυρώθηκα καὶ πόνεσα κι εἶδα ἀνάσταση· ὅμοια θὰ δεἶς καὶ σύ!»
Σκίτσο Άλκιμος
