Θεοφάνης Μαλκίδης*
Δώδεκα χρόνια μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας από το Σουηδικό Κοινοβούλιο: Η ιστορία του σπουδαίου αυτού αποτελέσματος και ο αγώνας για τη Μνήμη και τη Δικαιοσύνη που συνεχίζεται
Η 11η Μαρτίου 2010 αποτελεί μία σημαντική ημέρα για τους Έλληνες (όπως και για τους Αρμένιους και για τους Ασσύριους σε όλο τον κόσμο), αποτελεί μία σπουδαία στιγμή για τη δικαίωση των εκατομμυρίων θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, για τους διασωθέντες, για τους απογόνους, για τη Μνήμη και για τη Δικαιοσύνη.
Η απόφαση της ολομέλειας του Σουηδικού Κοινοβουλίου να αναγνωρίσει, με ψήφους 131 υπέρ και 130 κατά, την Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων με την καθοριστική ψήφο της κουρδικής καταγωγής βουλευτού Gulan Αvci, αποτέλεσε μία μεγάλη επιτυχία, η οποία ήρθε σε μία δύσκολη περίοδο.
Σε μία συγκυρία όπου το μόνο που λεγόταν και συνεχίζει να ακούγεται είναι ψέμματα, προπαγάνδα, άρνηση, "συνωστισμοί", "τραγωδίες", αλλά όχι η αλήθεια, η Γενοκτονία . Στην ελληνική όμως παράδοση, υπάρχουν και οι λέξεις, που γίνονται σύμβολα, αγώνες, ταυτότητα. Αυτή όπου όπως λέει ο Νίκος Καζαντζάκης που κατέγραψε το δράμα των ξεριζωμένων Ελλήνων μετά τη Γενοκτονία, "δίνει νόημα και μορφή σε μία άμορφη και άμυαλη απεραντοσύνη".
Η απόφαση της Σουηδικής Βουλής την 11 Μαρτίου 2010 ήρθε μετά την απόφαση της εκδήλωσης του Μαΐου του 2009, ότι από κοινού Έλληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι θα αγωνιστούν για να προωθήσουν το ψήφισμα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη Σουηδική Βουλή.
Είμαι περήφανος γιατί στην εκδήλωση εκείνη στη Στοκχόλμη μίλησα μαζί με τους συναγωνιστές Κώστα Φραγγίδη, πρόεδρο του Συλλόγου Ποντίων Στοκχόλμης “Εύξεινος Πόντος”, Vahagn Avedian, μέλος της Αρμενικής εθνικής επιτροπής Σουηδίας και τον Sabri Atman εκπρόσωπο των Ασσυρίων.
Εκεί με πρωτοβουλία του Συλλόγου και του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού Σουηδίας διανεμήθηκε το βιβλίο μου, στην αγγλική γλώσσα, για τη Γενοκτονία.
Είχε προηγηθεί η παρουσίαση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στη Στοκχόλμη και το αίτημα για την αναγνώριση, η πρωτοβουλία των βουλευτών του Vänsterpartiet, Τάσου Σταφιλίδη, Hans Linde, και Fredrik Malm, ενώ στη συνέχεια υπήρξε πρωτοβουλία και του Miljöpartiet, χωρίς όμως να περάσει από την Ολομέλεια. Λίγο αργότερα το το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, κατά την ετήσια συνέλευση του, το Νοέμβριο του 2009 , είχε αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ασσυρίων, των Ελλήνων και Αρμενίων.
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας εισήχθη προς συζήτηση στο Σουηδικό κοινοβούλιο το Μάρτιο του 2010 και το αποτέλεσμα ήταν η νίκη της αλήθειας, της μνήμης και της δικαιοσύνης έναντι της άρνησης και της προπαγάνδας, της αδιαφορίας, της ολιγωρίας, του ψεύδους.
Η αναγνώριση από τη Σουηδία έχει τεράστια αξία γνωρίζοντας τη θέση της χώρας τόσο παγκόσμια όσο και ευρωπαϊκά για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η προσπάθεια για την αναγνώριση της Γενοκτονίας συνεχίζεται και από ότι φαίνεται έχει και αποτέλεσμα.
Ειδικά όταν προέρχεται από την δυναμική, παραγωγική, δημιουργική και έξω από συμφέροντα και λογικές Διασπορά, όταν έρχεται από ανιδιοτελείς ανθρώπους, χωρίς προσωπικό συμφέρον και κίνητρο.
Ο αγώνας για τη Μνήμη και για τη Δικαιοσύνη, για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, συνεχίζεται και μολονότι έχει πολλά εμπόδια στο εσωτερικό και το εξωτερικό, θα είναι νικηφόρος!
*Ο Θ. Μαλκίδης είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαικών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
