Πόσο
συγκινητική η πινελιά του Βρυζάκη. Τι ηρωική η ιστορία της Εξόδου.
Πόσοι και πόσοι δεν έριξαν μελάνι σε χαρτί για χάρη της και χρώματα σε
καμβάδες. Γι' εμένα αυτή η λεπτομέρια είναι όλη η Επανάσταση. Μέσα στον
χαλασμό, στη μάνητα του θανάτου, μια γυναίκα ευλαβικά ασπάζεται το
πρόσωπο του άλλου.
Σαν Ευαγγέλιο αργυρό, σαν εικόνα σαρακωμένη, σαν
τελευταία ανάσα ζωής πριν ακουμπήσει του Άδη τον πυθμένα. Αυτό είναι
ηρωισμός, μέσα στο βέβαιο θάνατο να ψάχνεις τη ζωή. Αυτό είναι γένος
Ορθόδοξο, μη συνηθίζει το μάτι σου το σκότος, μα αχόρταγα να κοιτά την
τελευταία λάμψη.
