Ὅτε ἡ ἁμαρτωλός, προσέφερε τὸ μύρον, τότε ὁ μαθητής, συνεφώνει τοῖς παρανόμοις·

 

 

ἡ μὲν, ἔχαιρε κενοῦσα τὸ πολύτιμον,

ὁ δὲ ἔσπευδε πωλῆσαι τὸν ἀτίμητον,

αὕτη τὸν Δεσπότην ἐπεγίνωσκεν,

οὗτος τοῦ Δεσπότου ἐχωρίζετο,

αὕτη ἠλευθεροῦτο,

καὶ ὁ Ἰούδας δοῦλος ἐγεγόνει τοῦ ἐχθροῦ,

δεινὸν ἡ ῥαθυμία! μεγάλη ἡ μετάνοια!

ἥν μοι δώρησαι Σωτήρ, ὁ παθὼν ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ σῶσον ἡμᾶς.