Ένα παλιό ρολόι τσέπης
Σε ένα σκονισμένο σεντούκι, ανορθόδοξα πέταξαν τις στάκτες σου. Ψυχρά, αδιάφορα, ξένος εν μέσω ξένων' ήσουν. Τιμές νεκρών δεν αποδίδουν πια σε τούτα τα χρόνια.
Μόνο λησμοσύνη και σφραγισμένα σεντούκια παραδίδουν. Τούτη η στάκτη, πώς με βαραίνει να ξερες. Πέτρινο ακρωτήρι είναι,σαν αυτό που ήθελες να σε αφήσω σήμερα.....
Ο κόσμος προχωρά πάει μπροστά αναφώνησαν οι ζωντανοί, μα ένα παιδί,που περπατάει με τα χέρια του, είπε την αλήθεια' "ο κόσμος δεν προχωρά μπροστά ,προχωρά ανάποδα...."ένα παλιό ρολόι τσέπης ο κόσμος ,που μου πούλησαν για χρυσό, ένα παλιό σακάτικο ρολόι ήταν τελικά.
Και ας είναι άφατη η θλίψη μας και ας πεθαίνουμε μέρα με τη μέρα ψυχή τε και σώματι αποξενωμένοι και περίλυποι....
Θεό στις ζωές μας δεν ήθελαν ποτέ μα ακόμα προσδοκώ
