Η Ελληνικότητα στην Κύπρο χτυπιέται με σχέδιο απ’ όλες τις πλευρές
Η Ελληνικότητά μας σήμερα, χτυπιέται από όλες τις δυνατές πλευρές και από όλα τα επίπεδα. Δεν είναι κάτι νέο, ούτε κάτι παράξενο, αλλά μια συνεχή στον χρόνο διαδικασία αμφισβήτησης της ΕΘΝΙΚΗΣ μας υπόστασης, δηλαδή του Ελληνορθόδοξου χαρακτήρα μας, του τρόπου ζωής μας.
Οι εχθροί του Ελληνικού Έθνους (Δυτικοί αλλά και Ανατολικοί) είναι ουσιαστικά εχθροί του Ελληνορθόδοξου Πολιτισμού μας, όχι του εθνικού μας ονόματος, αυτό μπορούν και διαχειρίζονται κατά το δοκούν διαχρονικά. Ένα τρανταχτό παράδειγμα αλλοτριωτικής διαχείρισης του ονόματος «Έλληνας» αποτελεί η διαχρονική ιδεολογικοποίηση του, δηλαδή η ένταξή του σε μια ιδεολογία (π.χ. Εθνικισμός) ή η απόκλισή του από μια άλλη ιδεολογία (π.χ. κομουνισμός).
Σήμερα προωθούν ολόκληρες επιστημονικοφανείς θεωρίες π.χ. ιστορισμός, βάσει των οποίων αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξη του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και του ΕΘΝΟΥΣ διαχρονικά. Ένας βασικός λόγος που σήμερα αυτό το γεγονός γίνεται πιο εμφανές, αποτελεί η κατάργηση της «ΠΑΙΔΕΙΑΣ» ως μορφωτικού συστήματος, και η αντικατάστασή της από μια «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ» αμφιβόλου στοχοθεσίας.
Η «ΠΑΙΔΕΙΑ», η οποία αποτελεί και ένα από τα βασικά εθνικά μας χαρακτηριστικά, διαχρονικά για εμάς του ΡΩΜΙΟ-ΕΛΛΗΝΕΣ ταυτιζόταν με την ακόλουθη πορεία: ΠΑΙΔΕΙΑ= Πληροφορία – Γνώση – Σοφία, διότι στόχος κάθε ανθρώπου ήταν και είναι η «ΓΝΩΣΗ» και αν είναι δυνατόν η «ΣΟΦΙΑ» την οποία πάντα εκτιμούμε και σεβόμαστε, ως τη μεγαλύτερη κληρονομιά.
Όπως ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος λέει: «…Βασικό τους όπλο (των αρχαίων Ελλήνων) υπήρξε η ‘πραγματική σκέψη’, όπως προσφάτως την ‘κωδικοποίησε’ ο Κορνήλιος Καστοριάδης ως μέθοδο που επιτρέπει, διαδοχικώς:
α) Αρχικώς την “εξήγηση”, που σημαίνει την αναγωγή ενός φαινομένου στις αιτίες του.
β) Έπειτα την “κατανόηση”, που σημαίνει τη δημιουργία νοημάτων για τη σύλληψη της σημασίας της εξήγησης.
γ) Και, τελικώς, τη “διαύγαση”, που σημαίνει την μέσω της εξήγησης και της κατανόησης ολιστική σύλληψη της γνώσης».
Κάπως έτσι το Πνεύμα φθάνει στον τελευταίο σταθμό του ταξιδιού της επιστημονικής δημιουργίας, που είναι η Φιλοσοφία.
Σήμερα η δυτική επαγγελματική «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ» μέσα από το πλουτοκρατικό σύστημα, συγκέντρωσε όλο το ενδιαφέρον της παραγωγικής διαδικασίας στην «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ» δηλαδή: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ = Πληροφορία και ταξινόμηση της πληροφορίας (νέα τεχνολογία). Η «ΓΝΩΣΗ» και η «ΣΟΦΙΑ» έχουν ουσιαστικά εκμηδενιστεί ως άχρηστα προσόντα, στους μελλοντικούς ανθρώπινους παραγωγικούς συντελεστές.
Άρα η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ μας που βασίζεται διαχρονικά, πολύ στην Παιδεία όπως ο Πλήθων ο Γεμιστός (15ος αιώνας) δήλωνε «Εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί» έχει ήδη κτυπηθεί σοβαρά και αυτό το βλέπουμε στη νέα γενεά – τα ίδια τα παιδιά μας.
ΧΡΥΣΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Σημερινή
