Μνήμη Καραθανάση, Βλαχάκου, Γιαλοψού, αγώνας Ιμίων και Αιγαίου.
του Θεοφάνη Μαλκίδη
Τούτες τις ώρες με ό,τι (ξανα)συμβαίνει για τα Ίμια σε πολιτικό και ναυτικό επίπεδο, δεν μπορεί παρά να φέρεις στο νου σου τις ελληνικές αυτές νησίδες και τη μνήμη των Χριστόδουλου Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκου και Έκτορα Γιαλοψού. Των μελών του πληρώματος του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού που έπεσαν υπέρ Ελληνισμού τον Ιανουάριο του 1996.....Παράλληλα έρχεται στη μνήμη η συμφωνία των Σημίτη-Πάγκαλου λίγους μήνες αργότερα στη Μαδρίτη για τα "ζωτικά συμφέροντα " της Τουρκίας στο Αιγαίο και για την άγνοια της πολιτικής ηγεσίας και όχι μόνο περί θαλασσίων συνόρων!
Παράλληλα, η συζήτηση που έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), έφερε στο προσκήνιο θέματα με τεράστιο εθνικό και διεθνές ενδιαφέρον. Εθνική κυριαρχία και φυσικοί πόροι. Παράλληλα αναδείχτηκαν και συνιστώσες που σχετίζονται με τα παραπάνω και ιδιαίτερα με το κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί- στην παρούσα συγκυρία- να ανακηρύξει την ΑΟΖ και εάν αυτή περιλαμβάνει όλη την ελληνική επικράτεια και βεβαίως για το σχέδιο αξιοποίησης και νησιών και βραχονησίδων, στο οποίο αντέδρασε η Τουρκία.
Το πρόβλημα του Καστελλόριζου ήταν το πρώτο που προέκυψε και μάλιστα με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο, αν ληφθούν υπόψη οι σχετικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών.
Η ΑΟΖ και τα προβλήματα περί οριοθέτησης και ανακήρυξης είχαν και έχουν και συνέχεια. Η επόμενη έντονη αμφισβήτηση προέκυψε στο βόρειο ακρότατο όριο της ελληνικής (και ευρωπαϊκής για να μη λησμονούμε) θαλάσσιας κυριαρχίας: στη Ζουράφα (Λαδόξερα).
Η παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού, του Λιμενικού Σώματος και των Ελλήνων αλιέων, είναι εστίες αντίστασης στην τουρκική αμφισβήτηση, όμως στην ιστορική στιγμή που περνά η πατρίδα μας, η κατοχύρωση της ελληνικής κυριαρχίας, με κάθε τρόπο και μέσο που διαθέτουμε, (και ) στη Ζουράφα, είναι άμεση προτεραιότητα.
Είναι περιττό να αναφέρουμε ξανά την κρίσιμη εθνική αλλά οικονομική και πολιτική κρίση την οποία περνάμε όλοι μας. Η πατρίδα μας θα πρέπει ανακτήσει την κυριαρχία της, σε όλα τα επίπεδα, ζήτημα που συνδέεται και με την ΑΟΖ, από το Καστελλόριζο και τα Ίμια μέχρι τη Ζουράφα. Ειδικά στο Αιγαίον πέλαγος, κάθε άλλη καθυστέρηση θα συνεπάγεται πλήρης αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας και σ΄ αυτό το κομμάτι της πατρίδας μας. Και πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει Έλληνας και Ελληνίδα που επιθυμεί κάτι τέτοιο.
Επιπλέον το οφείλουμε στους πεσόντες για την εθνική κυριαρχία, από τα Ίμια μέχρι τη Ζουράφα και το Καστελλόριζο.
Υ. Γ. Και ένα πολύ ενδιαφέρον και άγνωστο εν πολλοίς ζήτημα:
Από το βιβλίο ιστορίας της Γ' Γυμνασίου απουσιάζουν οι τρεις πεσόντες αξιωματικοί! Αντιθέτως υπάρχει η φωτογραφία του πρωθυπουργού που χειρίστηκε με το γνωστό τρόπο την κρίση και την αναγκαιότητα να τα <<βρούμε>> με τον εισβολέα στο Αιγαίο.
Ειδικότερα στη σελίδα 163 (ενότητα 58) δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στην ελληνικότητα των Ιμίων και τους πεσόντες αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού:
«Την ίδια εποχή, με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια, στα Δωδεκάνησα, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις (1996)».
Ούτε Ελληνικά Ίμια, ούτε Έλληνες που έπεσαν εν ώρα καθήκοντος, υπερασπιζόμενοι σημαία, εθνική κυριαρχία και θαλάσσια σύνορα, που κάποιοι αγνοούσαν και συνεχίζουν να αγνοούν και να υποτιμούν τη σημασία τους.
Η τότε υπουργός (Άννα Διαμαντοπούλου) με απόφασή της στις 19/10/2009, κατόπιν εισήγησης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, είχε εγκρίνει την ανατύπωση του βιβλίου με βελτιώσεις. Μάλιστα είχε ανακοινωθεί ότι στη νέα έκδοση η αναφορά θα
άλλαζε από την πρόταση «με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια» στην πρόταση «με αφορμή τη διεκδίκηση από την Τουρκία της βραχονησίδας Ίμια» χωρίς όμως να γίνεται και πάλι μνεία στη πτώση του ελικοπτέρου και την απώλεια των Χριστόδουλου Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκου και Έκτορα Γιαλοψού.
Σήμερα, παρά τις τότε διαβεβαιώσεις στο βιβλίο δεν έχει γίνει καμία απολύτως αλλαγή, ελπίζοντας τουλάχιστον τώρα να γίνει το αυτονόητο…..
Από τη συνέντευξή στο ράδιο Μετρόπολις Θεσσαλονίκης Μακεδονίας
