Θεοφάνης Μαλκίδης
Αιγαίον: Γη και Ύδωρ.
Αθήνα .Εκδόσεις Εύξεινος Λόγος .
Σε λίγες ώρες αρχίζουν οι λεγόμενες διερευνητικές επαφές με την Τουρκία για την Τουρκία.
Σε μία χρονική περίοδο που οι λεγόμενοι διανοούμενοι σιωπούν, σε μία στιγμή όπου υπάρχει απόλυτη αφωνία για τα ζητήματα του Ελληνισμού- η φλυαρία και η ρητορεία σε θλιβερούς τηλεοπτικούς μονόλογους συνιστά επιβεβαίωση των παραπάνω- το βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη για το Αιγαίο συνεχίζει την προσφορά πολιτικού και ιστορικού λόγου.
Είναι γεγονός ότι η δημιουργία και η παραγωγή θεωρίας για μία σειρά από θέματα που αφορούν τον Ελληνισμό, όπως η Γενοκτονία, η Θράκη, η Μακεδονία, η Βόρειος Ήπειρος, η Επανάσταση του 1821, η Τουρκία, ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός, τα Ολοκαυτώματα κατά τη διάρκεια της φασιστικής Κατοχής, αλλά και για τους ιστορικούς λαούς της περιοχής όπως οι Αρμένιοι, οι Κούρδοι, μας απασχολεί έντονα και σε καθημερινή βάση. Για αυτό και έχουμε εντάξει όλα τα παραπάνω ζητήματα στις πρωτοβουλίες μας, στο λόγο και την πράξη.
Το βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη αναδεικνύει ένα μείζον θέμα που αφορά την παράδοσή μας , την εθνική μας κυριαρχία και συνέχεια: το Αιγαίο. Μάλιστα με τον υπότιτλό του – Γη και Ύδωρ- ο οποίος προέρχεται τόσο από την αποκρουστική πλευρά της ιστορικής μας κληρονομιάς όσο και από την αντιστασιακή Ελληνικότητα, προβάλλει το βασικό δίλημμα το οποίο συνδέεται με το Αιγαίο και με τις δρομολογούμενες εξελίξεις γι΄ αυτό :
Ο Ελληνικός λαός θα επιλέξει την υποταγή για «λίγα χρόνια ειρήνης» παραχωρώντας γη και ύδωρ ή θα αντισταθεί ;
Ο Ελληνισμός, όπως περιγράφεται από το βιβλίο, έχει δύο επιλογές, να ακολουθήσει το γνωστό δρόμο που προτείνουν οι κάθε λογής Γκέμπελς της γνωστής πολιτικής τάξης, της λεγόμενης ενημέρωσης, της αποκαλούμενης διανόησης, δρόμος που οδηγεί με μαθητική ακρίβεια στην υποταγή.
Έχει όμως από την άλλη πλευρά τη δυνατότητα να επιλέξει το δρόμο που είναι «στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς», αλλά είναι «ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν….».
Το Αιγαίο (θα) είναι η βασική δοκιμασία για το ποια είναι η τελική επιλογή. Της πρόσκαιρης και εφήμερης επιβίωσης που είναι ουσιαστικά υποδούλωσης ή συνέχειας και Ελληνικότητας;
Ευχόμαστε, ελπίζουμε και αγωνιζόμαστε ο Ελληνισμός (και) στο Αιγαίο να επιλέξει την οδό της Αντίστασης, της Αξιοπρέπειας, της Μνήμης, της Αλήθειας, της Ιστορίας.
