Το πόνημα του Thomas Kuhn το 1962 «Η δομή των Επιστημονικών Καινοτομιών» αποκάλυψε το λόγο για τον οποίο εμείς δεν θα πρέπει να συγχέουμε τους επιστήμονες με την επιστήμη.
«Επιθέσεις που γίνονται σε εμένα αφορούν, με πολύ ειλικρίνεια, επιθέσεις στην επιστήμη,» δήλωσε ο Anthony Fauci για να διαδώσει ευρέως τον χλευασμό ή την αποδοχή, ανάλογα με τη θέση που υποστηρίζεις. Αν αμφισβητείς την προσωπική του άποψη, είναι απαραίτητο να μην πιστεύεις «στην επιστήμη.» Ο Fauci συνέχισε υποστηρίζοντας πως όλα «τα πράγματα για τα οποία μίλησε ο ίδιος» ήταν «θεμελιωδώς βασισμένα στην επιστήμη.»
Ας αφήσουμε τα μεταφορικά λόγια στην άκρη και ας αναγνωρίσουμε ότι αυτά που θέλει εσύ να πιστέψεις – ότι δηλαδή όλες οι επίσημες πολιτικές συστάσεις («όλα τα πράγματα για τα οποία μίλησα σχετικά») ήταν ακράδαντα αποδεδειγμένα και είχαν τεθεί σε ισχύ μέσω της εφαρμογής της επιστημονικής μεθόδου- είναι ευαπόδεικτα λανθασμένα. Οι πλέον ενδελεχείς, οι πλέον επιστημονικές έρευνες δείχνουν ακριβώς το αντίθετο.
Ο Fauci ήταν υποστηρικτής αυτού που προηγήθηκε και είναι γνωστό ως «εγκλεισμοί», τα εκτεταμένα λουκέτα των επιχειρήσεων και/ή οι εντολές παραμονής στο σπίτι για τον γενικό πληθυσμό. Δεκάδες έρευνες δείχνουν πως οι εγκλεισμοί δεν είχαν ευαπόδεικτα αποτελέσματα στην εξάπλωση του Covid-19. Καθώς ο Fauci αποκάλυπτε το ένα μετά το άλλο, συνέχισε μιλώντας αναφορικά με τους εγκλεισμούς σαν να μην υπήρχαν οι παραπάνω ενδείξεις.
Τώρα υπάρχουν έρευνες που διενεργούνται καθημερινά πάνω σε αυτή ή την άλλη πλευρά του Covid-19 και είμαι βέβαιος ότι ο Fauci και οι υποστηρικτές του μπορούν να δημιουργήσουν συσχετίσεις με μερικούς που και οι ίδιοι υποστηρίζουν τους εγκλεισμούς. Ενώ δεν υπάρχει κάτι απόλυτο, εδώ παρατίθεται μια γενική παρατήρηση: οι πλέον επιστημονικές έρευνες – τυχαία ελεγχόμενες δοκιμαστικές έρευνες με μεγάλο εύρος δειγμάτων που μετρούν τα αποτελέσματα στον πραγματικό κόσμο – τείνουν να υποδεικνύουν την αναποτελεσματικότητα των μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων [non-pharmaceutical interventions (NPIs)]. Οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις περιλαμβάνουν (αντι) κοινωνική αποστασιοποίηση, μάσκες και εγκλεισμούς.
«Μολονότι πιθανόν να αρχίσουν να χάνουν την εμπιστοσύνη τους και
έπειτα να θεωρούνται ως εναλλακτικοί δεν ανακαλούν το
υπόδειγμα που τους έχει οδηγήσει στην άποψη,»
έγραψε ο Kuhn.
Οι λιγότερο επιστημονικές έρευνες – εκείνες με μικρό εύρος δειγμάτων ή που βασίζονται σε εργαστηριακά πειράματα παρά στην εμπειρία στον πραγματικό κόσμο – τείνουν να υποδεικνύουν αποτελεσματικότητα. Θυμάστε το πείραμα με τις κούκλες βιτρίνας να φορούν μάσκες; Σχηματίστε την εικόνα.
Ας μην ξεχνάμε πως στις αρχές του 2020 ο Fauci αναφέρθηκε σε μια έρευνα που βασιζόταν σε μια μοναδική περίπτωση ασυμπτωματικής εξάπλωσης του Covid-19 «προσπαθώντας να αποδείξει ότι δεν είναι αληθινή η έρευνα για να μην την πιστέψουν οι άνθρωποι»** Και μαντέψτε. Αποδείχθηκε πως η ασθενής που τεκμηριώνεται στην υπόθεση δεν ρωτήθηκε ποτέ αν η ίδια είχε συμπτώματα. Όταν αποδείχθηκε πως ήταν συμπτωματική κατά την ώρα της μετάδοσης (του ιού), η έρευνα ήταν αδημοσίευτη. Μεταγενέστερες έρευνες απέτυχαν να αποδείξουν ότι η ασυμπτωματική εξάπλωση του ιού ήταν σημαντική. Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2020 ανέλυε τους δευτερεύοντες δείκτες προσβολής (από τον ιό) μέσα στο ίδιο νοικοκυριό- δημοσιεύθηκε αμέσως στην ιστοσελίδα National Institutes of Health [NIH] (που ανήκει στην υπηρεσία του Fauci), αναφέρει πως αν υπάρχει (δευτερεύων δείκτης προσβολής) είναι μικροσκοπικός.
Μέχρι στιγμής, ο Fauci συνεχίζει να μιλάει σαν να μην υπήρχε αυτή η μελέτη. Δεν έχει άλλη επιλογή. Χωρίς την ασυμπτωματική εξάπλωση, δεν υπάρχει καμία αιτιολογία για τους εγκλεισμούς ή τις εντολές χρήσης μάσκας για τους ασυμπτωματικούς ανθρώπους.
«Οι επιστημονικές καινοτομίες είναι αποκλειστικά καινοτόμες
λόγω της τάσης των επιστημόνων οι οποίοι είναι προσκολλημένοι
σε μια θεωρία ανεξαρτήτως των στοιχείων που
την διαψεύδουν.»
Σε μια σπάνια εκδήλωση όπου τα πλήρως ανώφελα εθνικά μέσα βρέθηκαν αντιμέτωπα με τον Fauci σε ερώτηση σχετικά με το πώς μπόρεσε το Τέξας να τα πάει τόσο καλά τέσσερις εβδομάδες αφού πραγματοποιήθηκε άρση όλων των περιοριστικών μέτρων κατά του Covid-19, δεν είχε κάτι να απαντήσει. «Ίσως να κάνουν περισσότερα σε εξωτερικούς χώρους», συλλογίστηκε. Έπειτα, συνέχισε προτείνοντας τις ίδιες τακτικές σαν να μην είχε υποβληθεί ποτέ αυτό το ερώτημα στον ίδιο.
Ο Fauci δεν ήταν μόνος. Όταν ο σύμβουλος για τον κορωνοϊό του Λευκού Οίκου Anthony Slavitt ερωτήθηκε γιατί η Καλιφόρνια που βρισκόταν σε περιορισμό και επιβολή χρήσης μάσκας και η χωρίς περιορισμούς Φλόριντα είχαν τα ίδια αποτελέσματα σε περιόδους εξάπλωσης του Covid-19, ξεκίνησε την απάντησή του με πιθανόν τα μοναδικά ειλικρινή λόγια που έχουν ειπωθεί από το στόμα ενός λειτουργού της δημόσιας υγείας: «Υπάρχουν τόσα πολλά για αυτόν τον ιό που νομίζουμε ότι τα κατανοούμε, ότι μπορούμε να τα προβλέψουμε, και αυτό βρίσκεται πέρα από την επεξήγησή μας. Αλλά εκείνη τη στιγμή, στην κυριολεξία με την ίδια αναπνοή, ανέφερε ότι γνωρίζουμε πως οι μάσκες και η κοινωνική αποστασιοποίηση έχουν αποτέλεσμα.
Τώρα, δεν χρειάζεται να είσαι ένας καταρτισμένος δημοσιογράφος για την προφανής συμπληρωματική ερώτηση που θα περάσει από το μυαλό σου. «Όχι, κ. Slavitt, η ερώτηση που μόλις σας υπέβαλλα υποδηλώνει ότι δεν γνωρίζουμε αν οι μάσκες και η κοινωνική αποστασιοποίηση έχουν αποτέλεσμα επειδή παρατηρούμε ανάλογα αποτελέσματα στις πολιτείες που ακολουθούν και δεν ακολουθούν αυτές τις πολιτικές.
Φυσικά, αυτή η συμπληρωματική ερώτηση δεν τέθηκε στον Slavitt. Και πραγματικά πρέπει να ρωτήσεις τον εαυτό σου γιατί.
Το πρόβλημα με την άκριτη εμπιστοσύνη της «Επιστήμης»
Η αποτυχία των επιστημόνων να είναι επιστημονικοί δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Ο Thomas Kuhn στο βιβλίο του «Η Δομή των Επιστημονικών Καινοτομιών (1962)» ασχολήθηκε με την τάση των επιστημόνων να απορρίπτουν τα αποδεικτικά στοιχεία που αντικρούουν την επικρατέστερη θεωρία ή «το υπόδειγμα».
«Ένα μέρος της απάντησης, όπως προφανώς είναι σημαντικό», έγραψε ο Kuhn, ένας φιλόσοφος της επιστήμης που έχει σπουδάσει στο Harvard, «θα μπορούσε να αποκαλυφθεί σημειώνοντας αρχικά τι δεν κάνουν ποτέ οι επιστήμονες όταν έρχονται αντιμέτωποι ακόμη και με σοβαρές και παρατεταμένες παρεκκλίσεις. Μολονότι πιθανόν αρχίζουν να χάνουν την εμπιστοσύνη τους και έπειτα να θεωρούνται ως εναλλακτικές επιλογές, δεν ανακαλούν το υπόδειγμα που τους έχει εισαγάγει στην κρίση».
Η γενική άποψη του Kuhn προκάλεσε την επικρατέστερη κατανόηση τη στιγμή που η επιστήμη προχωράει σε χρονική σειρά, με νέα ευρήματα σταδιακά αυξανόμενα ενισχύοντας την συσσωρευμένη γνώση που προηγείται από αυτά. [τα ευρήματα]. Αντ’ αυτού, υποστήριξε ο Kuhn, η επιστήμη καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας έχει αναδείξει μια σειρά από καινοτομίες, όπου παραδείγματα όπως η γεωκεντρική θεωρία του ηλιακού συστήματος ή οι φυσικοί νόμοι του Νεύτωνα κατέρρευσαν υπό το βάρος των «ανωμαλιών» (στοιχεία που αντικρούουν την θεωρία) και άνοιξαν το δρόμο για νέα παραδείγματα όπως η ηλιοκεντρική θεωρία του ηλιακού συστήματος και οι φυσικοί νόμοι του Αϊνστάιν.
Υπάρχουν αρκετές μικροδιαφορές στο επιχείρημα του Kuhn τις οποίες οι επικριτές του έχουν την τάση να αγνοούν, αλλά ένα συμπέρασμα το οποίο παρατηρούμε πως έχει αποδειχθεί σε πραγματικό χρόνο είναι πως αυτές οι επιστημονικές καινοτομίες είναι αποκλειστικά καινοτόμες λόγω της τάσης των επιστημόνων που είναι προσκολλημένοι σε μια θεωρία ανεξαρτήτως των στοιχείων που διαψεύδουν αυτή τη θεωρία. Ο Kuhn υποστήριξε ότι οι επιστήμονες δεν θα εγκαταλείψουν αυτήν την μη αποδεδειγμένη θεωρία μέχρι να παρουσιαστεί μια νέα θεωρία στην οποία είναι πεισθεί, εξηγεί τα στοιχεία καλύτερα από την προηγούμενη.
Αυτό που κάνει την Νέα Κανονικότητα τόσο περίεργη είναι ότι η επιστημονική καινοτομία εμφανίστηκε χωρίς παρεκκλίσεις. Ήταν σθεναρά καθιερωμένη από έναν αιώνα επιστημονικής έρευνας η οποία υπαινίσσεται ότι οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις δεν ήταν αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση των αναπνευστικών ιώσεων. Αντ’ αυτού, ο ίδιος ο Fauci αρχικά επανέλαβε τις καθιερωμένες επιστημονικές επικρατούσες απόψεις πως οι περιορισμοί και οι εντολές χρήσης μάσκας δεν ήταν αποτελεσματικές πολιτικές αντίδρασης. Ο ίδιος αποθάρρυνε ακόμη τους ανθρώπους από την οικειοθελή χρήση της μάσκας.
Έπειτα, ο ίδιος και οι υπόλοιποι κυβερνητικοί επιστήμονες έκαναν μια πλήρης μεταβολή. Δεν υπήρχε κανένα καινούριο αποδεικτικό στοιχείο που παρακίνησε αυτή τη μεταβολή. Αυτοί απλώς εγκατέλειψαν τις επιστημονικές επικρατούσες απόψεις που βασίστηκαν στην επιθυμία να κάνουν κάτι– παρά το γεγονός ότι τα επιστημονικά στοιχεία πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την έξαρση του Covid-19 έδειχναν ότι αυτό που οι ίδιοι ήθελαν να κάνουν δεν θα είχε αποτέλεσμα. Συνεπώς, υπάρχει τώρα ένα υπόδειγμα της Νέας Κανονικότητας που βασίζεται στο… τίποτα.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως υπήρχαν αρκετοί μη- κυβερνητικοί επιστήμονες που διαμαρτυρήθηκαν έντονα εξαρχής. Οι συγγραφείς της Διακήρυξης του Γκρέιτ Μπάρινγκτον [Great Barrington Declaration] ήδη διαμαρτύρονταν εντόνως για τους εγκλεισμούς πριν από τον Απρίλιο του 2020. Κάποιοι άλλοι κυβερνητικοί επιστήμονες αμφισβήτησαν την ασυμπτωματική εξάπλωση, τον δείκτη θνησιμότητας που δηλώθηκε αρχικά (και είχαν δίκιο που τον αμφισβήτησαν) και την αποτελεσματικότητα της χρήσης μάσκας.
Εδώ όμως είναι το πρόβλημα. Αυτό το υπόδειγμα της Νέας Κανονικότητας δεν μπορεί να καταρρεύσει παρόλα τα ελαττώματά του, χωρίς να εξαρτάται από το πόσο πολυάριθμα είναι, επειδή τώρα αυτές οι αποκλίσεις απλά αγνοούνται. Οποιοσδήποτε εφιστά την προσοχή σε αυτές, ανεξαρτήτως των προσόντων ή των πτυχίων του, είναι συστηματικά δυσφημισμένος.
Σε ένα παρόμοιο περιβάλλον, οι ατεκμηρίωτοι ισχυρισμοί όπως «ο Covid-19 εξαπλώνεται ασυμπτωματικά» και «οι εγκλεισμοί και οι εντολές για χρήση μάσκας λειτουργούν αποτελεσματικά» συνεχίζουν να διαμορφώνουν την βάσης της πολιτικής. Τους ίδιους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς χρησιμοποιούν και για τις εντολές περί εμβολιασμού.
Το Τίμημα της Υποταγής
Δεν είναι ότι τα στοιχεία ενάντια στην Νέα Κανονικότητα της επιστήμης δεν μπορούν να βρεθούν πια. Αρκετά από αυτά είναι διαθέσιμα στις ιστοσελίδες των κυβερνητικών υπουργείων, τα οποία (υπουργεία) απορρίπτουν (αυτά τα στοιχεία). Είναι καθαρά ένα ζήτημα το αν θα πεις «όχι» όταν οι κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ απαιτούν να αρνηθείς να πιστέψεις την αλήθεια και να υποταγείς.
Η υποταγή έχει τίμημα. Θα αισθανόμαστε τις οικονομικές επιπτώσεις των εγκλεισμών για πολλά χρόνια. Μια ολόκληρη γενιά παιδιών θα υποφέρει από ψυχολογική βλάβη επειδή αναγκάζονταν να φορούν μάσκες κατά τη διάρκεια των πιο σημαντικών για την ανάπτυξή τους χρόνων. Το πλήγμα στην κοινωνία ως σύνολο από τους εγκλεισμούς, τη χρήση μάσκας και τις πολιτικές (αντι) κοινωνικής αποστασιοποίησης πιθανόν να είναι ανυπολόγιστο.
Ούτε μπορείς απλά να συμφωνείς για να τα πας καλά μέχρι τα πράγματα «να επιστρέψουν στην κανονικότητα». Αν και όταν η κρίση του Covid-19 τελικά λήξει, υπάρχει ήδη μια Κλιματική Κρίση που πρόκειται να ξεκινήσει τόσο φυσικά όσο η νύχτα διαδέχεται τη μέρα. Αυτή η κρίση θα παρουσιαστεί με την ίδια προπαγάνδα των ΜΜΕ που σου κόβει την ανάσα και αγνοώντας τα αντίθετα αποδεικτικά στοιχεία όπως έκαναν με την Κρίση του κορωνοϊού. Το κόστος αυτή τη φορά θα είναι ένα εξαιρετικά και επί μονίμου βάσεως χαμηλό βιοτικό επίπεδο για σένα και τα παιδιά σου.
Αυτό είναι το τίμημα της υποταγής. Είσαι πρόθυμος να το πληρώσεις;
